arkas

Μεγάλες Αλήθειες απ' τον Αρκά a.. ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΒΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ, ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΑΠΟ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑ. b.. ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΝΑ ΚΟΥΡΑΖΕΣΑΙ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ. c.. H ΠΕΙΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΤΕΝΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΑΣ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΙΑ ΦΑΛΑΚΡΟΣ! d.. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ 4 ΛΥΚΟΙ ΚΑΙ 1 ΠΡΟΒΑΤΟ ΝΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ. e.. ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΠΩΣ ΞΕΡΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΥΝ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΤΑ ΞΕΡΟΥΜΕ. f.. ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΗΧΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΑΣΟΛΑΔΑ. ΜΕΤΑ ΘΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΒΗΞΕΙΣ g.. Η ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ. h.. Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΦΑΣΕΙΣ: ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ, ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. ΞΕΚΙΝΑΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΚΑΝΑΛΙΑ. i.. ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ. ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ. j.. ΜΕΓΑΛΟΦΥΪΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΓΥΜΝΙΣΤΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΦΑΤΣΕΣ. k.. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΗΛΙΘΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΗ. ΕΤΣΙ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΕΝΩ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΦΤΩΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΗΛΙΘΙΟΣ. l.. Η ΤΥΧΗ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΑΛΛΑ Η ΑΤΥΧΙΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΠΟΜΟΝΗ. m.. ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΤΟ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΚΟΨΩ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ. n.. Η ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ. o.. ΚΑΝΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ: ΠΛΥΘΕΙΤΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΕΝΑ ΦΙΛΟ!!

γιατί ρωτάς?

"Λίγοι άνθρωποι σκέφτονται, αλλά όλοι θέλουν να ξέρουν"

incommunicabilis

Είναι πολλές, παρα πολλές. Είναι παντού και πάντα. Είναι σε κάθε εποχή και ηλικία. Είναι αυτές που τις ζηλεύουν όλοι. Οι άντρες, επειδή δεν μπορούν να τις έχουν. Οι γυναίκες, επειδή οι άντρες ζητούν να τις έχουν. Είναι οι γυναίκες με πρόσωπο, αλλά χωρίς προσωπικότητα. Είναι οι γυναίκες που σου ομορφαίνουν τη ζωή. Είναι το πρότυπο της όμορφης και εύκολης ζωής. Είναι αυτές που δε μιλάνε πολύ. Είναι αυτές που γελάνε πολύ. Είναι αυτές που συμφωνούν μ’αυτά που λες. Είναι αυτές που δε σου σπάνε τα νεύρα. Είναι αυτές που είναι μονίμως διαθέσιμες. Είναι γλυκές, n’est-ce pas ?

Το ελάχιστο

Το κράτος δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά μία θεωρητική θέσπιση συνόρων. Εντός των οποίων συνυπάρχουν και συναναστρέφονται τα άτομα. Προσδιορίζει μία ανεκτική συγκατάβαση των κατοίκων του σε συγκεκριμένα ατομικά δικαιώματα. Ο μόνος λόγος που πιστοποιεί την ύπαρξή του είναι η κατοχύρωση αυτών των δικαιωμάτων. Υπό αυτή την έννοια, εγώ, εσύ, αυτός, ουσιαστικά δε γεννιόμαστε ελεύθεροι. Γινόμαστε, όμως, μέσα από αυτό το πρίσμα του κράτους. Όπου η ατομική ελευθερία περιορίζεται ρητά κάτω από συγκεκριμένα όρια. Έστω ότι προτάσσω το άτομο. Αναγνωρίζω την πολιτική του οντότητα και τα δικαιώματά του. Μπορεί να πράξει όπως επιθυμεί. Να διαθέτει ελεύθερα τον εαυτό του. Αναγνωρίζω ότι μπορώ να πράττω χωρίς να παραβιάζω. Αποτελώ ένα 'ελάχιστο κράτος'. Δεν έχω συγκεκριμένα ατομικά δικαιώματα. Διαθέτω τον εαυτό μου όπως επιθυμώ. Χρησιμοποιώ τον εαυτό μου όπως θέλω και σου συμπεριφέρομαι όπως επιθυμώ την κάθε στιγμή. Σε σέβομαι, μέχρι εκεί. Φυσικά παρατηρώ, κρίνω, και αξιολογώ τον εαυτό μου. Εστιάζομαι στο εγώ. Προσπαθώ να το βελτιώσω. Είναι το μόνο που με απασχολεί. Όσο για σένα, μπορείς να αναλογίζεσαι όσο θέλεις το εμείς. Έχεις το δικό σου κράτος, με τη δική σου σημαία, νόμους και κανόνες. Συμφωνείς ? Γιατί έτσι φέρεσαι.

εκτός

Η Ελπίδα το μαθαίνει πάντα τελευταία. Αυτό σκεφτόταν ο Αλέξανδρος κάθε φορά που μπαινόβγαινε σε ξένες αγκαλιές. Γιατί σιγά μη φτάσουν ως αυτήν. Φυσικό, αφού την είχε καλά κρυμμένη στην καρδιά του και την παρουσία της λίγοι τη γνώριζαν. Η Λολίτα από την άλλη το φώναζε ξεκάθαρα. Πίστευε ότι τ’άπλυτα πρέπει να βγουν στη φόρα, διαφορετικά ποτέ δε θα πλυθούν. Έβλεπε την αυτο-έκθεση ως μία μορφή αυτο-κάθαρσης. Σαν ν’απαλλάσσεσαι από την αμαρτία σου τη στιγμή που την εξομολογείσαι στο κοινό. Ή μάλλον στο κατάλληλα-εξασκούμενο- στο-κουτσομπολιό άτομο. Όλα συνέβησαν ξαφνικά, μία μέρα του χειμώνα όταν η μικρή Λολίτα γλυκοκοίταξε ταπεινά τον φειδωλό μα αχόρταγο Αλέξη. Από εκείνη τη στιγμή η ώρα πήγε έξι για τον Αλέξη και πού να φέξει. Το ίδιο και για τη Λολίτα. Τα δυο παιδιά ζούσαν στον κόσμο τους, αγνοώντας την ύπαρξη του υπόλοιπου πλανήτη. Η μονοτονία της ιστορίας θα σπάσει ξαφνικά από την εισροή της κακιάς μέγαιρας ανάμεσα στο ζευγάρι. Που φυσικά δεν ήταν ζευγάρι, απλά δεν είχαν θέληση, ούτε και ενέργεια για να το ψάξουν παραπέρα. Η κακιά μέγαιρα,λοιπόν, με τα τεχνάσματά της κατόρθωσε να τους χωρίσει τελικά. Η μικρή Λολίτα δε στεναχωρέθηκε πολύ, καθώς δεν άργησε να βρεθεί κάποιος φειδωλός μα αχόρταγος νέος να απαλύνει εκ νέου τον πόνο της. Το ίδιο και ο Αλέξης. Ξαναγύρισε πανευτυχής στην αγαπημένη του Ελπίδα, η οποία ουδέποτε κατάλαβε το παραμικρό. Η μόνη που στεναχωρήθηκε πικρά ήταν η κακιά και πασπαρτού μέγαιρα, η οποία μετά το χωρισμό τους δεν είχε με τι να ασχοληθεί και απέμεινε πανδυστυχής να κλαίει και να οδύρεται για την πορεία της ιστορίας. Η ιστορία της μέγαιρας επαναλαμβάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, ασχέτως χρόνου, τόπου, προσώπου. Ηθικό δίδαγμα : Μερικές φορές όλοι είναι ευτυχισμένοι, εκτός από εκείνους που δεν έχουν κανένα λόγο να είναι δυστυχείς.