Δευτέρα, Ιανουαρίου 15, 2007

στηv μικρή μου

- Το παν δεν είναι ν’αγαπάς? - Όχι. Είναι να νιώθει ο άλλος την αγάπη σου. - Αν αγαπάς κ δεν το λες? - Τότε είσαι εγωιστής. Το κρατάς για σένα. - Κι αν το δείχνω μέσα από πράξεις? - Μπορεί να μην το καταλάβει. - Αν το έχει δεδομένο? - Τότε χρειάζεται κ να το ακούσει. - Κ αν φοβάμαι να το πω? - Μάλλον φοβάσαι ν’ακούσεις να το λες. - Κι αν είναι δύσκολο? - Δεν είναι ανέφικτο. - Δεν ακούγεται περίεργο? - Σε μερικούς καθόλου, σε άλλους πολύ. - Εγώ σε ποιούς ανήκω? - Εσύ θα το κρίνεις. - Πώς να κρίνω κάτι που δεν κατέχω? - Με την καρδιά. - Κι αν υπακούει στις προσταγές της λογικής? - Η λογική υπηρετεί την καρδιά. - Πάντα? - Στις ακραίες περιπτώσεις πάντα.

3 σχόλια:

Vromios είπε...

Στις ακραίες περιπτώσεις πάντα... Αυτό μου άρεσε.

avissos είπε...

προσωπική άποψη πάντα

Ανώνυμος είπε...

prepei na to exwterikeuoume kai me logia k kuriws me praxeis

to zitima einai an o allos axizei tin agapi mas, an tin diekdikei...kai na min periorizetai se ewla s agapw...