οι 7 σοφοί της Νεότερης Ελλάδας

Ο νούμερο ένα σοφός της Νεότερης Ελλάδας είναι ίσως κ ο πιο γνωστός. Είναι ο Πολυβαράς.Ίσχυρίζεται πως έχει διαβάσει τόσα βιβλία που ζει μέσα σ’αυτά. Έχει χάσει πλέον κάθε ίχνος πραγματικότητας. Είναι αυτό που λέμε : ζει στον κόσμο του. Συχνά διάφοροι του πετάνε ζαρντινιέρες σε μία προσπάθεια να τον αφυπνίσουν. Άδικα μάλλον για τις ζαρντινιέρες. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του πάσχει από ένα είδος ασθένειας. Είναι η γνωστή, κ κολλητική πλέον στους πολιτικούς κύκλους, αγορολατρεία. Αλλά, ας μην μπερδευόμαστε. Δεν είναι η γνωστή λατρεία που πηγάζει από το λαό. Κ όταν μιλάμε για λατρεία δεν μπορεί παρά να εμπλέκει κ μία σχέση πάθους. Αυτό το πάθος είναι που τον τυφλώνει. Είναι τόσο παθιασμένος που παίρνεις πια ως δεδομένο ότι αυτή η αγάπη του για το λαό τον έχει τυφλώσει. Δε βλέπει μπροστά του. Είναι ερωτευμένος. Βαθιά. Με τον εαυτό του. Όσοι κάποτε τον λάτρεψαν, τώρα τον συμπονούν. Γιατί βλέπουν την κατάντια του. Κ είναι κρίμα. Ένας τέτοιος γόνος, μίας τέτοιας οικογένειας, μ’ένα τέτοιο background γνώσεων κ τελειοθηρίας να έχει χάσει την τάξη. Όχι τη δημόσια. Αυτή μια χαρά την κουμαντάρει. Έχει εξαμολήσει δυο-τρία μαντρόσκυλα με πλαστικές κάρτες στο στόμα, ακριβώς εκεί που τρέχουν τα σάλια, κ έχει ηρεμήσει. Εγώ μιλάω για την άλλη τάξη. Αυτή του μυαλού του. Γιατί, ως γνωστό, το μυαλό του κάθε υποτιθέμενου διανοούμενου πού κ πού χάνει τη μπάλα. Αλλά, θα μου πείτε, διανοούμενος θεωρείται ότι είναι. Όχι ποδοσφαιριστής. Σωστό κ αυτό. Γι’αυτό είπαμε ότι είναι κ σοφός.