Έχεις βρει

Κάνω τις ύστατες απελπισμένες κινήσεις κατά του εαυτού μου. Δεν αντέχω πια. Παλιά δε μ’ένοιαζαν. Δε με άγγιζαν. Τώρα έχω φτάσει σε κατάσταση απελπισίας. Καθημερινά υπάρχουν καταστάσεις που αποδεχόμαστε, απλά και μόνο επειδή σιωπούμε. Έχουμε την όρεξη να συζητάμε, ν’αναλύουμε, να πλακωνόμαστε για θέσεις και αιτήματα που είδαμε στην τηλεόραση και απλά είμαστε ηθικολογικά αντίθετοι. Πολλά άτομα αγωνίζονται, φωνάζουν, τρώνε ξύλο χωρίς κανένα προσωπικό όφελος. Απλά και μόνο για να υπερασπιστούν τις θεωρίες τους. Συχνά τις τυλίγουν με ακαδημαικές φιλοσοφίες. Όταν όμως αυτά συμβαίνουν μπροστά τους, σε άτομα που ξέρουν και θα δουν και την επόμενη μέρα, βγάζουν το σκασμό. Μη σου πω ότι πίνουν και καφέ μαζί τους. Αυτή είναι η οθόνη του μυαλού μας. Αυτά βλέπουμε και δε μιλάμε. Ηθικολογίες και μπλα μπλα. Φλύαρες καθημερινότητες και συζήτηση για τη συζήτηση. Καλοαναθρεμμένα ανθρωπάκια σε μαλακές καρεκλίτσες. Κάθε μέρα μαθαίνω πράγματα και κλείνω τ’αυτιά μου. Δεν είναι δυνατόν. Δεν πάει άλλο. Ξυπνήστε, ρε !