Τετάρτη, Οκτωβρίου 25, 2006
Παθητική ασφάλεια
Δύο άτομα σ’ένα καφέ. Φαίνονται σαν ζευγάρι. Η Χρυσούλα από τη μία. Σκέφτεται το μέλλον της με τον Αλέξανδρο. Το έχει προδιαγράψει. Τώρα ειδικά που αποφάσισαν να συζήσουν θα είναι όλα πιο εύκολα. Η σχέση τους θα δυναμώσει. Θα κατέβουν μαζί στην Ελλάδα. Εκεί θα επισημοποιήσουν αυτό που έχουν.
Ο Αλέξανδρος από την άλλη. Σκέφτεται ότι το μέλλον ποτέ δεν έρχεται. Ζούμε πάντα το παρόν. Είναι το μόνο που έχει γι’αυτόν νόημα. Το παρόν του σήμερα είναι να συναντήσει σε λίγο την πρώην του. Την Έλλη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
σχεσεις και παλι σχεσεις, φιλικες ερωτικες αιωνιες της στιγμης, της διπλανης πορτας και του μυαλου μας. κουβαρι και στην καρδια του ο γορδιος δεσμος. που μας δεσμευει στην φυση μας ως κοινωνικα ζωακια. ολα κινουνται ακομη και οταν αυτο δε φαινεται λοιπον. ομως γιατι παθητικη και ακομη περισσοτερο ασφαλεια;
παθητική μορφή συμπεριφοράς,ως ένας τύπος συντηρητισμού.
ασφάλεια για ν'αποκαλύψω την πρόθεσή μου.το λόγο που έγραψα αυτό το κείμενο.
Δημοσίευση σχολίου