ύμνος εις την τρύπα

Θα γίνω gay, γιατί δε λέει! Σου δίνω τέχνη κ μου τη φτύνεις, τον καλλιτέχνη δεν τον ακούς. Παρακαλάω να με κοιτάξεις, μα εσύ κι αν βλέπεις, δε με ακούς. Τότε κι εγώ σου τραγουδάω, μα σαν τραγούδι δε θεωρώ, παρά τον ύμνο τον πιο μεγάλο, της λογικής μου τρελό χορό. Κ σε γνωρίζω από την όψη, που κ σε φτιάχνει κ λαχταράς. Κι όταν τελειώνει, μου θέλεις κι άλλο. Τη λεφτεριά μου δεν τη ρωτάς. Τότε κι εγώ αναστενάζω, να προκαλέσω αναζητώ, αφού εσύ μου το 'δειξες πρώτος : τέχνη δεν παίζεις χωρίς πορνό! (p.s. αφιερωμένο στα δελτία των 8..)