να τη χαίρεσαι

‘Love me, love me tender’ ψέλλισε με τη γερασμένη του φωνή. Ήταν κάτι πάνω της που τον μάγευε. Αυτή η μυρωδιά αρώματος κ ιδρώτα ήταν εθιστική. Όχι ότι δεν είχε ξανασυναντήσει κάτι παρόμοιο. Πολλές φορές μάλιστα. Αλλά αυτή ήταν το κάτι άλλο. Το στόμα της όταν τη φιλούσε, τα μάτια της όταν την κοιτούσε, η φωνή της όταν του μιλούσε.. ήταν το κάτι άλλο. ‘Η γυναίκα αυτή είναι κάτι σαν παραμύθι’ σκέφτηκε. Το παραμύθι μου. Ήταν έτοιμος ν’αφήσει τα πάντα γι’αυτήν. Την γυναίκα του, τα παιδιά του, το σπίτι που με τόσο κόπο έχτισε. Κ ό,τι άλλο του ζητούσε. Αρκεί να γίνει δικιά του. ‘Δεν μπορώ να σε μοιράζομαι. Θέλω σχέση’. Της είπε μια μέρα. Είχε πιεί αρκετά κ έτσι βρήκε το θάρρος. Αυτή δεν ξαφνιάστηκε. ‘Το ξέρεις πως σχέση δε μπορώ να σου δώσω’. Το ήξερε. Ναι, το ήξερε από την πρώτη στιγμή. Αλλά αυτό το ανεκπλήρωτο ήταν που τον έπρωχνε όλο κ πιο πολύ. Ήταν έτοιμος να της δώσει τα πάντα. Ακόμα κ τη ζωή του. Γι’αυτό κ την ακολούθησε εκεί που δεν έπρεπε. Στην παγίδα. Κ δεν πόνεσε όταν έπεσε. Μόνο προσπάθησε να συγκρατήσει στα μάτια του για τελευταία φορά την εικόνα της. Αυτή δε δίστασε μπροστά στη θυσία του. Έσκυψε κ τράβηξε το χαρτοφύλακα μέσα από την τσάντα. Ήξερε ότι προλαβαίνει. Στην Ελλάδα πάντα υπάρχει χρόνος για παρατυπίες κ ποτέ για ανάκριση. Έκλεισε την πόρτα, σκούπισε τ’αποτυπώματά της κ εξαφανίστηκε με τ’ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο που της χάρισε ο νέος αγαπημένος της. ‘Γιατί, τι είναι ο έρωτας?’ σκέφτηκε. ‘Ένα παραμύθι. Όσο το ζούμε είναι ωραίο. Όταν τελειώνει θέλουμε κι άλλο’. P.S. αφιερωμένο στους άπιστους :p